Ik hoor u toch niet ‘sancties tegen Israël’ mompelen?
Westerse steun voor de Palestijnen blijft bij mooie woorden. Carolien Roelants geeft wat voorbeelden.
Vandaag neem ik u mee terug naar Masafer Yatta, Schietzone 918 van het Israëlische leger ten zuiden van Hebron op de bezette Westelijke Jordaanoever. Vorig jaar mei schreef ik er al over nadat het Israëlische Hooggerechtshof na twintig jaar procederen definitief toestemming had gegeven voor de verwijdering van de meer dan duizend Palestijnen in het gebied en de sloop van hun acht dorpjes, inclusief met Europees geld gebouwde schooltjes. Het leger moet vrijuit kunnen schieten
Dit keer is mijn aanleiding het bezoek aan Masafer Yatta van de Britse minister voor het Midden-Oosten, Lord Tariq Ahmad, afgelopen week. Ik geef toe: volstrekt onbelangrijk vergeleken met de bloedige onderdrukking in Iran of in Myanmar of in Ethiopië of in ga maar door. Maar de ontruiming is wel belangrijk voor de Palestijnen die er leven, en het bezoek was wat mij betreft een nuttig voorbeeld van de mix van hypocrisie en dadenloosheid in de Midden-Oostenpolitiek van het Westen.
Dat Lord Ahmad langskwam, betekende dat de Palestijnen er nog woonden, althans op het moment van schrijven – het leger heeft hen eerder deze maand geïnformeerd dat ontruiming nu echt ophanden was. Lord Ahmad twitterde na zijn bezoek: „Ik bezocht vandaag in Masafer Yatta een met Europees en Brits geld gebouwde school die op de nominatie staat voor sloop. Het VK blijft er bij Israël op aandringen om af te zien van sloop en uitzettingen die onnodig lijden veroorzaken en illegaal zijn onder internationaal oorlogsrecht onder alle behalve de uitzonderlijkste omstandigheden.”
Woorden, woorden. Vóór zijn tweedaagse bezoek aan Israël en de Palestijnse gebieden had Lord Ahmad al onderstreept de Britse steun aan het Palestijnse volk te willen herbevestigen evenals „onze onwankelbare inzet voor een tweestatenoplossing als enige weg naar beëindiging van dit conflict”. Nou ja, onwankelbaar: zijn regering stemde vorige maand in de VN tégen een verzoek aan het Internationaal Strafhof om zich uit te spreken over de wettigheid van 55 jaar Israëlische bezetting van Palestijns gebied (aangenomen, Nederland onthield zich van stemming).
De tweestatenoplossing is de laatste jaren verdampt tot niet meer dan een westerse bezwering: zolang wij er melding van maken, blijft ze bestaan. Onze eigen premier Rutte tweette vorige week nog na een felicitatiebelletje met de hernieuwde premier Netanyahu dat „Nederland onverminderd voorstander is van een tweestatenoplossing en tegen stappen is die dit in gevaar brengen”. Ik ben benieuwd wat Netanyahu heeft geantwoord. Israëlische regeringen willen er allang niet meer van weten. De illegale Israëlische nederzettingen eten steeds meer terrein van de gedroomde staat. Netanyahu’s nogal extreme regering denkt juist aan annexatie.
De Europese commissaris voor Crisismanagement, Janez Lenarčič, zei onlangs dat Israël herhaaldelijk via diplomatieke kanalen is gevraagd ten minste te betalen voor de met EU- (en Brits) geld gebouwde scholen en huizen die het sloopt. Het gaat daarbij om een bagatel van zo’n 2,5 miljoen euro, en nog helemaal niet over verdergaande actie, maar zelfs dat is een brug te ver. Lenarčič zei dat de Commissie alle sloop en inbeslagneming van met geld van Europese belastingbetalers gefinancierde gebouwen volgt. Maar ja, „er is nog niet gesproken over een lijst mogelijke opties om compensatie van Israël los te krijgen”. Hoor ik u „sancties” mompelen? Sstt, laat niemand u horen.
Carolien Roelants is Midden-Oostenexpert en scheidt op deze plaats elke week de feiten van de hypes.
Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 16 januari 2023
