Door Koert Lindijer
Als botten van een ver verleden steken obelisken uit de afgesleten aarde. Getuigen van verloren waarheden en ontspruitende fabels. De wonderbaarlijke obelisken bij Axum in de Ethiopische deelstaat Tigray zijn kolossale grafstenen, elk gehouwen uit één stuk graniet ten tijde van de legendarische koningin van Sheba.
Vier eeuwen voor Christus werden hier in de hooglanden van Noord-Ethiopië de fundamenten gelegd voor de dynastieën van heersers en krijgsheren. Haile Selassie, de Leeuw van Juda, de laatste keizer in een lange lijn van 257 monarchen, stierf een halve eeuw geleden, maar nog steeds schieten als demonen de contradicties van de keizerrijken de kop op.
In Tigray woedt sinds twee jaar een van de wreedste oorlogen ter wereld, die draait om de controle over het verkruimelde land van de imperialen. Tigray wordt uitgehongerd door de regering van premier Abiy Ahmed in Addis Abeba. Dat leidde ertoe dat bijna alle zeven miljoen Tigreeërs ernstig behoefte aan voedsel hebben, zegt het Wereldvoedselprogramma (WFP). De overheid zette diensten zoals bankieren en telecommunicatie stop in Tigray en haar luchtmacht bombardeerde burgerdoelen, waaronder een ziekenhuis en een kindercrèche. Onderzoek van de VN wijst op oorlogsmisdaden, in het bijzonder door het Ethiopische leger en de strijdkrachten uit buurland Eritrea, die zich mengden in het conflict. Inmiddels is een wankel vredesakkoord gesloten.
UITZONDERLIJK
Ethiopië is uitzonderlijk. Het was het enige keizerrijk van Afrika en de enige nooit gekoloniseerde staat. Al in de jaren tachtig als ik mijn perskaart kwam ophalen bij het Ministerie van Informatie namen ambtenaren me apart voor een bijscholingssessie. „Door onze geschiedenis, onze orthodox-christelijke cultuur en onze afzondering in de bergen onderscheiden we ons van de rest van Afrika”, onderwezen ze me dan. „Wij zijn trots op onze afkomst, op onze unieke eenheid.”
(gedeelte van het boek: Een wolkenkrabber op de Savanne)Bron: VredesMagazine 2023 nr 1
lees het hele artikel in het PDF bestand
