Nieuws

Bij de dood van een onvermoeibare vredesactivist

HAJO MEYER

Het Humanistisch Vredesberaad is bedroefd door de dood van Hajo Meyer (23 augustus), een man die heel zijn 90 jaren lange leven geijverd heeft voor rechtvaardigheid en vrede.

Hajo Meyer kwam in 1939 als Joodse vluchteling naar Nederland. In 1944 werd hij naar Auschwitz gedeporteerd. Hij behoorde tot de “gelukkigen” die deze hel overleefden.

Meyer was een van de bestuursleden van de organisatie “Een Ander Joods Geluid”. Hij nam nooit een blad voor de mond bij het uiten van zijn kritiek op de politiek van Israël. De wijze waarop de Palestijnen door Israël werden behandeld was hem een doorn in het oog. Het zionisme noemde hij “een verraad aan het jodendom”. De Strook van Gaza duidde hij aan als “één groot concentratiekamp”. Tot op hoge leeftijd was hij onvermoeibaar, en steeds weer bij vele acties betrokken.

Het Humanistisch Vredesberaad gedenkt hem met diep respect.

“Stop het geweld in Gaza”

“Stop het geweld in Gaza”
https://www.amnesty.nl/actiecentrum/acties/stop-bewapening-Isra%C3%ABl

Sinds de Israëlische militaire operatie “Protective Edge™” van start
ging op 8 juli zijn er veel burgerslachtoffers gevallen. Het dodental
(per 5 augustus) is gestegen tot meer dan 1800, waaronder 86% burgers.
Meer dan 9000 mensen zijn gewond geraakt, waarvan velen ernstig, en ca.
485.000 mensen zijn op de vlucht geslagen.
Al deze mensen zijn het slachtoffer van een breed scala aan wapens.
Amerika is de grootste wapenleverancier van Israël. Daarom roept Amnesty
de Verenigde Staten op om de wapenleveranties aan Israël stop te zetten;
tevens moet de VS de VN oproepen om een wapenembargo voor alle betrokken
partijen in te stellen.

Teken a.u.b de petitie vóór 31 augustus als u dit nog niet hebt gedaan
en/of verspreid deze update onder vrienden en kennissen.
https://www.amnesty.nl/actiecentrum/acties/\stop-bewapening-Isra%C3%ABl
Er zijn nu meer dan 24.000 handtekeningen verzameld. Streefgetal is 25.000.

Opzettelijke aanvallen op medisch personeel
Er is steeds meer bewijs dat de aanvallen van het Israëlische leger op
ziekenhuizen en medisch personeel in Gaza met opzet zijn gebeurd. Volgens
het Palestijnse ministerie van Gezondheid zijn er sinds 8 juli zes
ambulancemedewerkers en minstens 13 andere hulpverleners gedood toen zij probeerden de doden weg te halen en de gewonden in veiligheid te brengen.

Lees verder:
Press release
http://www.amnesty.org/en/for-media/press-releases/mounting-evidence-deliberate-attacks-gaza-health-workers-israeli-army-2014-

Public Statement
http://amnesty.org/en/library/info/MDE15/023/2014/en

Artikel uit Livewire (weblog van Amnesty International) van Yonathan Gher,
Executive Director Amnesty Israel

In Israel, as in Gaza, human rights are the last line of protecton
http://livewire.amnesty.org/2014/08/06/in-israel-as-in-gaza-human-rights-are-the-last-line-of-protection/

‘De kritiekloze adoratie van Israël werkt als een boemerang’ OPINIE – Jaap Hamburger

© EPA. Demonstratie van Jews United Against Zionism in Washington tegen de invasie van Israël in Gaza.
OPINIE Nu Israël voor de derde keer in zes jaar dood en verderf zaait in Gaza is de kritiekloze houding van joodse instanties bijna vragen om antisemitisme, schrijft Jaap Hamburger.

Ik voel mij eenzaam over het schier collectieve onvermogen van de meeste joodse instanties en organisaties in Nederland om afstand te nemen van het gedrag van de Israëlische staat
Niet alleen Rosa van der Wieken, ook ik ben bang, alleen haar angsten deel ik niet (brief van de dag: 23 juli). Wordt zij ‘angstig, wanhopig en eenzaam’ dat sommigen in Nederland openlijk ‘de dood aan de joden kunnen verkondigen’, ik ben wanhopig¬ – en woedend ¬- dat Israël voor de derde keer in zes jaar daadwerkelijk en grootschalig dood en verderf zaait in Gaza, en dat vele joden in Nederland zich geroepen voelen dat voor de derde keer met luide stem te rechtvaardigen en goed te keuren, nazeggend wat de betrouwbare Israëlische regeringsvoorlichting en heur trouwe rechterhand in Nederland, het CIDI, hun daarover voorzegt. Ik voel mij eenzaam over het schier collectieve onvermogen van de meeste joodse instanties en organisaties in Nederland om afstand te nemen van het gedrag van de Israëlische staat, vooral als het land ten oorlog trekt, onder voorwendselen die elke keer weer achteraf vals zijn gebleken.

Ik maak mij zorgen over de hardleersheid van de Rosa’s van der Wieken die Israël steeds weer door dik en dun verdedigen, met de sleets geworden clichés van gisteren en eergisteren. Ik ben al veel langer beducht voor de naar binnen gekeerde houding en de morele prioriteitstelling van de joodse instanties, die eendrachtig in het geweer komen als naar hun gevoelen traditionele gebruiken als besnijdenis en koosjer slachten onder druk komen te staan, wat hun goed recht is, maar in wier moreel universum de woorden ‘Palestina’ en ‘bezetting’ niet of zelden voorkomen, omdat zij die begrippen alleen al ervaren als verraad aan hun grote liefde op afstand: Israël.

Kritiekloze houding
Ik ben angstig dat die kritiekloze houding ten aanzien van Israël als een boemerang zal werken. Ik vrees die vorm van identificatie en ik zie met lede ogen dat van anderen, moslims voorop, op hoge toon verlangd wordt dat zij het onderscheid tussen ‘joden’ en ‘de staat Israël’ wel nauwgezet in acht nemen. De joodse instanties laten het hier zelf schromelijk afweten.

En ik kan mij niet aan de indruk onttrekken, dat ‘het toenemend antisemitisme’ de beste vriend is van sommigen in de joodse gemeenschap, die zonder antisemitisme dreigen in een identiteitscrisis te vervallen. ‘Der Feind macht uns zum Volk’, schreef Theodor Herzl lang geleden; het lijkt alsof sommigen van die constatering uit pogromtijden ook vandaag de dag vooral geen afstand willen doen. Een afgerukte keppel, en twee kartonnen borden met een Hitlersnor en drie ISIS-vlaggen in een ‘pro-Palestina betoging’: ik vind het abject en op geen enkele wijze ‘pro-Palestina’ vooral, maar wie doet of Auschwitz daarvan is gebouwd, heeft geen lor van Auschwitz begrepen of maakt er misbruik van.

En ten slotte vrees ik al jaren dat de joodse argwaan tegenover de buitenwereld, hoe begrijpelijk wellicht, en de heiligenverering van Israël, op een dag een selffulling prophecy zullen blijken; dat er weer geroepen zal worden ‘dood aan de joden’ en dat joden dan verongelijkt zullen zeggen: ‘zie je wel, we hebben het altijd al geweten, de gojim zijn nooit te vertrouwen. Daar lig ík wakker van.

Jaap Hamburger is voorzitter van Een Ander Joods Geluid.

HERDENKING NAKBA

ZATERDAG 3 MEI 14 uur De Balie, Amsterdam (Kleine-Gartmanplantsoen 10, bij Leidseplein)

Herdenking Palestijnse NAKBA

Elk jaar in mei herdenken de Palestijnen de “Nakba” (de “Ramp”, het verlies van hun grondgebied in mei 1948).

http://www.palestina-komitee.nl/NPK-berichten/461

 

Tekenen voor vrede

Een vredesproject voor kinderen                     www.humanistischvredesberaad.nl/TVV

 

Om dit project bij u te introduceren grijp ik terug op een bepalende gebeurtenis 9 jaar geleden. De westerse wereldbevolking schrok van de aanslag in de VS. Sommigen vreesden een nieuwe wereldoorlog en velen twijfelden over de juiste aanpak. Sommige leiders speelden hier handig op in en wisten met valse informatie de publieke opinie binnen 2 jaar voor hun karretje te spannen. Het resultaat weet u vast nog wel, Irak moest vallen.

In die onzekere tijden trok het Humanistisch Vredesberaad publieke belangstelling voor de vraagtekens die wij plaatsten bij de eerlijke journalistiek en vredesvraagstukken. De menselijke kant bij oorlog en de aanpak van vredeseducatie werd onze “insteek”.

 

Van kinderen wilden wij weten wat zij voelden, hoorden of zagen hierover in hun

directe nabijheid. Kinderen plaatsten tenslotte “vrede in de wereld” bovenaan hun wensenlijstjes. Het gekozen middel om zich te uiten was natuurlijk tekenen. Je had weinig materiaal nodig en iedereen kon het begrijpen, een vertaling was niet nodig.

Op 24 maart presenteren zij de concept map, met het thema 25 jaar kinderrechten, die we gezamenlijk zullen vieren in 2014.

Kinderrechten die we allen moeten koesteren.

Wij verwachten dat jullie allemaal net zo enthousiast zullen worden als wij, en je met velen inschrijven voor het nieuwe TVV-project: 25 jaar kinderrechten!

 

Email naam en adres naar info@humanistischvredesberaad.nl of stuur een briefkaart naar: HVB, Postbus 235, 2300AE te Leiden.

De kosten zijn €15 per map. Overmaken op 79911 tnv Humanistisch Vredesberaad  te Alphen, o.v.v. map tekenen voor vrede.

Verkiezing “journalist voor de vrede” 2012

De winnaar van de Prijs voor de Journalist voor de Vrede 2012 is:

Gie Goris

De ereprijs voor de Journalist voor de Vrede wordt door het Humanistisch Vredesberaad toegekend aan een journalist, programmamaker, publicist of cartoonist in het Nederlandse taalgebied die zich onderscheiden heeft door onafhankelijke, objectieve en kritische berichtgeving, en aldus  bijgedragen heeft tot een cultuur van vrede en rechtvaardigheid.

Volgens het jury rapport ontvangt hij de prijs wegens zijn niet aflatende inzet voor de onderdrukten waar ook ter wereld, waarbij hij ons met een scherp oog, met veel rechtvaardigheidsgevoel en met een kritische pen informeert ons over situaties in gebieden waar mensen in het gedrang dreigen te komen.

Het blad waaraan hij al jaren leiding geeft speelt een toonaangevende rol in het zichtbaar maken van de gevolgen die de mondialisering heeft voor de minder bedeelden in onze wereld.

Gie ontving de prijs uit handen van de winnares van vorig jaar: Nicole LeFever

Meer weten over onze prijswinnaar? Klik dan op: http://www.mo.be/