Kernwapens, een doodlopende weg

In dit artikel wordt als bron gebruikt een artikel in het Brabants Dagblad, geschreven door Wil Verheggen uit Tilburg is voormalig huisarts en bestuurslid van NVMP- Artsen voor vrede.

In het artikel beschrijft beschrijft hij het verschijnen van het jaarboek van het gezaghebbende instituut SIPRI, International Peace Research Institute.
Het SIPRI is een onafhankelijk interna- tionaal instituut dat onderzoek doet naar conflicten, bewapening, wapenbeheersing en ontwapening. Het constateert klip en klaar dat het proces van vermindering van nucleaire arsenalen sinds het einde van de Koude Oorlog tot staan is gekomen en dat er volop
extra wordt geïnvesteerd in ontwikkeling en productie van vernieuwde kernwapens met hun afleveringsystemen.
Het SIPRI constateert verontrustend dat zowel in de VS als Rusland
veel extra’s wordt geïnvesteerd in dure programma’s om hun kernkoppen en de daarvoor noodzakelijke overbrengingssystemen te moderniseren. De VS voltooiden de plaatsing van vernieuwde kernwapens met laagvermogen, de mini-nukes, op hun nucleair aangedreven raketonderzeeërs. Ook hebben ze kruisraketten ontwikkeld die eveneens vanuit onderzeeërs kunnen
worden gelanceerd. Maar de Russen zitten ook niet stil. Nucleair aangedreven kruisraketten die ook kernwapens kunnen
dragen worden al uitgetest, het aantal lange afstandsraketten
is toegenomen.

Kretologie voor de bühne
Al deze ontwikkelingen zijn tegen de geest van twee belangrijke VN- kernwapenbeheersingsverdragen. Allereerst het Non-proliferatieverdrag uit 1970 wat het bezit van kernwapens zou beperken tot de toenmalige vijf kernwapenstaten en het Verdrag inzake het verbod op kernwapens
(TPNW), wat begin van dit jaar in werking is getreden. Inmiddels hebben 86 van de 193 lidstaten dit verdrag ondertekend. De huidige kernwapenstaten kunnen we niet op de lijst van ondertekenaars vinden. Oostenrijk, geen Navo-land, is het enige West-Europese land dat op deze lijst voorkomt. Onze Navo-bondgenoten hebben onder zware druk van de VS dit verdrag niet ondertekend. Opmerkelijk is dat Nederland als enig Navo-lid wel het lef had deel te nemen aan de VN-onderhandelingen over deze verdragstekst, maar weigerde het te tekenen, terwijl Rutte-3 in het regeerakkoord op pagina 47 schrijft: ‘…actief inzet voor een kernwapenvrije wereld’. Deze ‘actieve inzet’ lijkt tot op heden niet meer dan een hoop kretologie voor de bühne.

Ideaal?
Is dit een ideaal moment om de oproep uit de vorige eeuw “Alle kernwapens de wereld uit” te herhalen?
Wil Verheggen stelt: “Nee, het is niet een ideaal moment om te roepen: ‘alle kernwapens de wereld uit’, gezien de actuele geopolitieke verhoudingen. Op dit moment worden 2000 kernwapens in hoge staat van paraatheid gehouden. Toch heeft leven in een wereld met kernwapens geen toekomst, zeker niet voor onze kinderen en kleinkinderen.
Maar toch…..De huidige oorlogen in het Midden Oosten en Oekraïne tonen aan dat de aanwezigheid van kernwapens geen garantie is voor het uitblijven van oorlogen.

Lees het hele artikel en een kort verslag van de TPNW vergadering in Wenen

Comments are closed.