Mocht het echt zover komen dat er nucleaire wapens worden ingezet door Rusland in de strijd om Oekraïne, dan is daar geen enkel medisch antwoord op. Dat stelt Peter Buijs, voorzitter van NVMP Artsen voor vrede, in reactie op de opdracht van de Russische president Poetin om nucleaire ‘afschrikkingsmiddelen’ op scherp te zetten. naar het bericht uit medischcontact; Zie ook het persbericht van de NVMP
Verwoestende effecten
Volgens Buijs is het effect van één enkele kernbom al groter dan van de ontploffing van de kernreactor in Tsjernobyl of die in Fukushima. Buijs: ‘Die ontploffingen zijn eigenlijk kinderspel vergeleken bij een kernbom. Je hoeft je weinig illusies te maken van de verwoestende medische en humanitaire effecten van een kernbom op korte, middellange en lange termijn. Dat zijn de lessen van Hiroshima en Nagasaki. Voor medici is geen substantiële vorm van hulp aan slachtoffers mogelijk. Hulpverleners ter plekke zijn dood of gewond en andere kunnen er niet naartoe, vanwege de radioactiviteit en omdat de infrastructuur is weggevaagd. Mocht er een regionaal nucleair conflict uitbreken, dan blijven de effecten niet alleen lokaal. Naast tientallen miljoenen directe slachtoffers, vallen er 1 tot 2 miljard hongerdoden, doordat er zoveel troep in de atmosfeer komt dat het zonlicht de aarde minder goed bereikt en op grote schaal misoogsten zullen ontstaan. Beseft Poetin dat het effect van een kernbom op Oekraïne direct terug kan slaan op zijn eigen land? Er ontstaat een radioactieve wolk die naar het oosten kan waaien. Of naar het westen. En als het leidt tot een internationale kernoorlog, als het “all out” gaat, dan wordt de wereld onleefbaar en is het einde oefening voor de hele mensheid.’
Kernwapens de wereld uit
Voor artsen wereldwijd ligt er wat Buijs betreft een rol om zoveel mogelijk te wijzen op de medische effecten van een kernbom. Buijs: ‘Ook moeten wij als medisch professionals doorgaan met pleiten voor de enige fundamentele preventie: alle kernwapens de wereld uit. Op dit moment zijn er nog zo’n 14 duizend kernbommen, 15 procent van het aantal dat er rond 1985 bestond – maar nog ruim voldoende om de wereld vele malen te vernietigen. Een wrang aspect is dat er over die resterende kernwapens wordt gezegd dat ze bedoeld zijn om oorlog te voorkomen. Maar nu lijkt het omgekeerde effect op te treden: Poetin gebruikt de dreiging ervan om ongestoord oorlog te kunnen voeren. Dat dient ten strengste afgekeurd te worden. Alle artsenorganisaties zouden moeten aandringen op een acuut staakt het vuren, om verder medisch-humanitair leed te voorkomen.’