Slinks en vanuit het duister trok hij alle macht naar zich toe, Koert Lindijer, 11 april 2019, NRC.

Bij de coup in 1989 speelde Omar al-Bashir nog een bijrol. Langzaam trok hij het kleed onder de voeten van zijn mentor vandaan.

De bevolking stond te juichen bij de coup van de toen nog onbekende Omar al-Bashir in 1989, want ze waren de economische misère beu. Misschien hadden de inwoners van Khartoum minder enthousiasme getoond als ze wisten wie er achter de coup zat. Want Bashir speelde slechts een bijrol, de ware nieuwe machthebber was Hassan al-Turabi, leider van de moslimfundamentalisten.

De staatsgreep van de fundamentalisten trok een dikke streep onder het verleden van Soedan. „Khartoum zal nooit meer een seculiere hoofdstad zijn”, zei Bashir vlak na zijn machtsovername.
Soedan kende altijd een gematigde islam met veel invloed van soefi-sektes, die Afrikaanse dynamiek in het geloof brachten. Daarmee toonde Soedan zijn bijzondere karakter, want het is een kruispunt tussen zwart Afrika en het Midden-Oosten en was altijd onderhevig aan invloeden uit alle windrichtingen. De mengeling van tradities in een land met 500 talen leidde tot een cultuur die noch Arabisch noch Afrikaans is. Aan die diversiteit kwam onder Bashir een einde. 
Lees het hele artikel of ga naar de NRC.

‘We moeten toegeven: Israël is een dictatuur’

De Israëlische premier Netanyahu heeft het hem weer geflikt: hij lijkt de enige die na de verkiezingen van dinsdag een coalitie kan vormen. Wordt Israël nu een dictatuur of blijft het een toonbeeld van democratie?
Uit de Volkrant van 11-04-2019 van WIM BOSSEMA

Haaretz
‘Als het Benjamin Netanyahu lukt met zijn omkoperij een rammelen­de, gevrijwaard-van-vervolging-coalitie te smeden na zijn marginale resultaat bij de verkiezingen van dinsdag, zullen we allen één ding ze­ker weten: Israël is een dictatuur geworden. (..)
‘Het werd duidelijker en duidelijker naarmate de campagne voortduur­de, dat iedereen die tegen hem of zijn Likud was, iedereen die zijn beleid ter discussie stelde, het ergste vierletterwoord in de Hebreeuwse taal verdiende: ‘smol’, links en dus minderwaardige Israëliërs, vijanden van het volk en de staat.

‘De verborgen tekst was duidelijk: Netanyahu zelfwas de staat gewor­den.
‘Steeds vaker zijn dictatoriale middelen Netanyahu’s favoriete wapens: met name de regelrechte leugen.’ (..)
‘Misschien wel het veelzeggendst was het optreden van de premier op en van zijn trouwste thuishonken, de slaafse pro-Netanyahu tv-talk-show van Sharon Gal en Ran Rahav.’Vraag: hoeveel termijnen zou u willen?
‘Zo veel als ik wil en zo veel als ik kan uitdienen’, antwoordde Neta­nyahu en voegde eraan toe, half schertsend, half niet: ‘Als ik het kan: nog twintig keer. Vijfentwintig keer.’

Uit Times of Israël
‘Maar uiteindelijk, na een bittere campagne waarbij hij de drie ex-staf-chefs denigrerend als ‘zwakke linksen’ neerzette (..) kwam Netanyahu in de nacht van dinsdag op woensdag toch weer als winnaar bovendrij­ven, op weg naar een vijfde regeertermijn.”Het was niet helemaal aan hem zelf te danken. Hij profiteerde van Israëls geleidelijke opschuiving naar rechts.
‘En terwijl hij zich nu opmaakt voor het samenstellen van een meer­derheidcoalitie, is de argwaan wijdverspreid dat hij zijn recente belofte om de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever te annexeren en de belangrijke posten die hij zijn rechtse mogelijke coalitiegenoten in het vooruitzicht stelt, stilletjes zal koppelen aan de voorwaarde dat zij instemmen met wetgeving die hem zal beschermen tegen de dreigende aanklachten voor fraude, vertrouwensbreuk en in een geval omkoping. (••)
Lees het hele artikel

Van  CASPER  LUCKERHOF uit de Volkskrant van 5 april 2019
President Trump heeft het aantal luchtaanvallen in Somalië stilletjes verdrievoudigd, terwijl de Verenigde Staten de strijd tegen jihadistisch terrorisme in andere landen juist proberen te beperken. Het lijkt erop dat de VS het land willen vrijwaren van jihadisten nu er in de regio grote handelsbelangen op het spel staan. Om de Hoorn van Afrika is een geopolitieke wedloop gaande.

Volgens experts worden de VS steeds verder in een complex gewapend conflict in Somalië gezogen. Dat zei onder anderen Brittany Brown, voormalig Somalië-specialist van de Nationale Veiligheidsraad onder zowel president Obama als onder Trump, vorige maand tegen The New York Times. ‘Mensen moeten weten dat er een enorme oorlog aan de gang is. 

Het aantal luchtaanvallen tegen jihadisten in Somalië bedroeg in 2016 nog ‘maar’ 15. In 2018 is dat ruimschoots verdrievoudigd naar 47. En het lijken er dit jaar nog meer te gaan worden. In de eerste twee maan­den van 2019 zijn er volgens het Pentagon al 24 luchtaanvallen uitge­voerd, waarbij 225 militanten zijn gedood.
Lees meer