Archives for oktober2018

Top over Syrië op 27 oktober

Begin wederopbouw van Syrië en terugkeer van vluchtelingen?

De oorlog in Syrië duurt nu zeven jaar, langer dan wie dan ook in 2011 voor mogelijk heeft gehouden. De resultaten zijn verschrikkelijk. Er vielen een paar honderdduizend doden, 6,3 miljoen Syriërs leven als vluchteling in andere landen, 6 miljoen anderen zijn verjaagd door het geweld en leven binnen de landsgrenzen, ook onder erbarmelijke omstandigheden. Iedereen die dit een onverdragelijke situatie vindt zit met twee grote vragen. 1. Is het einde van dit oorlogsdrama in zicht? 2. Zo ja, hoe realistisch is het om te hopen de terugkeer van de vluchtelingen en de daarvoor noodzakelijke opbouw van de verwoeste steden?

De top in Istanboel

Gisteren, zaterdag 27 oktober vond in Istanboel een top over Syrië plaats. De Turkse president Erdogan heeft daarvoor de Russische, Franse en Duitse leiders Poetin, Macron en Merkel uitgenodigd. Wat kan dit betekenen voor de bevolking van Syrië? Er is hoop en helaas ook reden voor terughoudendheid. Hoop kan om te beginnen worden ontleend aan het ervaringsfeit dat vier leiders van invloedrijke landen, los van de vraag hoe democratisch elk van hen is, alleen bijeenkomen als zij de verwachting hebben met een resultaat te kunnen komen. Van buitenaf gezien liggen de belangen als volgt. Rusland heeft er in grote delen van Syrië voor gezorgd dat de vijanden van de Syrische dictator Assad zijn verslagen. Maar Rusland heeft geen geld om de chaos te keren die dreigt als miljoenen mensen willen terugkeren naar de puinhopen die zij hebben achter gelaten. De Europeanen hebben dat geld in principe wel. De Europese Unie, Frankrijk en Duitsland voorop, hebben belang bij stabiliteit en geen nieuwe vluchtelingenstromen. Ook Turkije dat drie miljoen Syrische vluchtelingen herbergt, wil rust en wederopbouw.

Is het einde van de oorlog in zicht?

Wat de tweede vraag betreft zijn er drie belangrijke obstakels die tot terughoudendheid manen. De belangrijkste is dat de Verenigde Staten in het oosten van Syrië een strategisch gebied beheersen en niet graag zien dat Rusland, mogelijk samen met Europa, het in een stabiel Syrië voor het zeggen krijgt. Tot nu toe komt de samenwerking tussen de VS en Rusland die nodig is voor uiteindelijke stabiliteit, niet tot stand. Het tweede obstakel ligt in het noord-westen van Syrië: in de regio Idlib hebben zich de verslagen opstandelingen, islamisten en terreurgroepen gedwongen geconcentreerd en vermengen zich met honderdduizenden non-combattanten. Dus een aanval leidt tot een enorm bloedbad. Het derde probleem is eenvoudig te benoemen: Assad. Rusland wil hem waarschijnlijk wel kwijt maar probeert dat via een politiek proces, via het opstellen van een grondwet. Die moet er onder andere voor zorgen dat terugkerende vluchtelingen niet met een ‘bijltjesdag’ door Assads veiligheidsdiensten worden geconfronteerd. De inschatting van Poetin is dat hij daarvoor de EU nodig heeft.

Hoop op terugkeer en wederopbouw?

De uitkomst van de top in Istanboel is dus moeilijk te voorspellen. Merkel en Macron zullen hopelijk het einde van het presidentschap van dictator Assad kunnen inbouwen in eventueel te maken afspraken. Europa kan bij de opbouw van een nieuw Syrië (om minder gaat het niet) ook weer niet president Trump openlijk op de tenen gaan staan, althans dat zal de Syrische bevolking weinig helpen. Het is de vraag of de gemaakte afspraken allemaal openbaar worden. Zondag en maandag weten de Syriërs en wij iets meer.

Jan Schnerr, 27 oktober 2018

Blokkade wapenbedrijf Thales

Thales profiteert van oorlog, repressie, mensenrechtenschendingen én van tegenhouden vluchtelingen

Op 19 oktober blokkeerden activisten van Stop the War on Migrants! en de Anarchistische Anti-deportatie Groep Utrecht (AAGU) de ingangen van wapenbedrijf Thales in Hengelo (Haaksbergerstraat 49). Zij protesteerden met de actie tegen de rol van Thales (voorheen bekend als Holland Signaalapparaten (HSA)) in de zogenaamde ‘vluchtelingencrisis’.

Verschillende mensen hadden zich vastgeketend aan de toegangshekken van Thales, waardoor autoverkeer het bedrijfsterrein niet op kon. Anderen stonden met spandoeken bij de poorten en delen flyers uit aan werknemers. Bij de ingang aan de Haaksbergerstraat werd de lange lijst met vluchtelingen die de dood vonden aan de grenzen van ‘Fort Europa’ voorgelezen.

Thales Nederland levert onder meer communicatiesystemen voor Saoedische tanks, die ingezet worden in de verwoestende oorlog in Jemen, en radar voor schepen voor de Egyptische marine, betrokken bij de zeeblokkade van Jemen en bij geweld tegen vluchtelingenschepen.
Diverse landen in Noord-Afrika beschikken over marine- en kustwachtschepen voorzien van radarsystemen van Thales, die zij onder meer inzetten voor grensbewaking. Ook op Nederlandse schepen die deelnamen aan de militaire EU-grensbewakingsmissie Operatie Sophia, voor de kust van Libië, en diverse Frontex-operaties is radar van Thales te vinden. Door EU-lidstaten en derde landen, vaak met hulp van EU-financiering, te voorzien van middelen voor grensbewaking worden deze grenzen steeds verder gemilitariseerd. Hierdoor worden migranten gedwongen om steeds gevaarlijkere routes te nemen, vallen zij steeds vaker in handen van criminele mensensmokkelnetwerken en sterven migranten steeds vaker aan de grenzen van Europa en daarbuiten.
De woordvoerder van de activisten: “Thales en andere wapenbedrijven voorzien niet enkel in de behoeftes van Fort Europa, maar lobbyen ook actief op nationaal en Europees niveau voor het militariseren van de Europese grenzen en hebben op deze manier grote invloed op het Europese migratiebeleid. De wapenindustrie is er goed in geslaagd migratie eenzijdig als veiligheidsprobleem te framen en daarmee de weg vrij te maken voor de inzet van militaire middelen om dit te bestrijden.”

Stop the War on Migrants! is een campagne die dit jaar van start ging en zich richt tegen het Europese migratiebeleid, in het bijzonder wapenbedrijven zoals Thales en Airbus die grof verdienen aan de ellende van vluchtelingen. De groep organiseerde eerder protesten bij de Bedrijvendagen op de TU Delft, waar deze bedrijven prominent aanwezig waren, bij de jaarvergadering van Airbus in Amsterdam en bij de Schouwburg Hengelo (in samenwerking met de lokale stichting VEDAN), waar Thales een belangrijke sponsor van is. Op de Universiteit Twente werd eerder dit jaar een lunchlezing over de militarisering van Europese grenzen gehouden. AAGU voert al langere tijd actie tegen het Nederlandse vluchtelingenbeleid, met name tegen het detentiecentrum Kamp Zeist bij Soesterberg. Een recente campagne richtte zich tegen de gezinsgevangenis die hier gevestigd is.

Aldus het persbericht van Stop the War on Migrants, meer info – 0619238316

Palestijnen op de westelijke oever verder geisoleerd

Slag om bedoeïenendorp op Westoever

Israël staat op het punt het bedoeïenendorp Khan al-Ah-mar te slopen. Ook brede internationale druk lijkt dit niet tegen te kunnen houden. Volgens de Palestijnen ontneemt de verwoesting hun het zicht op Jeruzalem.

Naar  THEO KOELE; de Volkskrant 01-10-2018

Het Israëlische leger staat klaar voor de sloop van een bedoeïenendorp op de bezette Westelijke Jordaanoever. Maandag verstrijkt het ultima­tum aan de inwoners om hun tenten en hutten te verlaten. Niets wijst erop dat Israël luistert naar de talrijke internationale oproepen om het oord nabij Jeruzalem te sparen.

Het nietige Khan al-Ahmar, met nog geen tweehonderd inwoners, is strategisch gelegen aan een snelweg van Jeruzalem naar de Dode Zee. Naar verwachting wordt op het grondgebied een Joodse nederzetting uitgebreid, waardoor de Westoever en het Arabische deel van Jeruzalem van elkaar gescheiden worden.
Volgens Hanan Ashrawi, woordvoerder van de Palestijnse politieke elite, is verwoesting van het dorp een poging van Israël om de Palestijnen letterlijk en figuurlijk het zicht te ontnemen op Jeruzalem – de stad waarvan ze het oostelijk deel opeisen als hoofdstad van een toekomstige eigen staat.

Premier Netanyahu zei vorige week bij de VN dat alle bevolkingsgroepen in zijn land, inclusief bedoeïenen, gelijke rechten hebben. De inwoners van Khan al-Ahmar voelen zich evenwel tweederangsburgers. Israël heeft hun een vervangende locatie aangeboden, waar geen ruimte is voor hun veestapel en ze uitzicht hebben op een vuilnisbelt.

Lees het volledige artikel